دیابت و ازدواج
- دیابت برای زندگی مشترک مشکلی ایجاد نمی کند. طبق تحقیقات دو گروه دیابتی نوع 1 و 2 مشخص شده است که دیابت نوع 1 بیشتر به عوامل محیطی وابسته است تا ژنتیکی و مهم ترین عامل محیطی، بعضی ویروس ها مانند سرخجه هستند.
- پادتن هایی که به وسیله سلول های ایمنی بدن بر ضد این ویروس ها ترشح می شوند سلول های بتای لوزالمعده را نابود می کنند، لذا کودکان و نوجوانان در سنین پایین به این بیماری مبتلا می شوند و نتیجه می گیریم چون ژن در آنها نقشی ندارد این افراد در صورت ازدواج در ارتباط با دیابت فرزندانشان مشکلی نخواهند داشت و یا اگر مشکلی در بعضی ها به وجود آید بسیار کم است.
- حدود دو دهه است که امکان کاهش عوارض عروق کوچک به شرط کنترل مناسب هموگلوبین ای وان سی(HbA1C) به اثبات رسیده است و در مورد عوارض عروق بزرگ نیز چشم انداز امیدوارکننده است. در سالیان اخیر وسایل کمکی درمان دیابت و عوارض آن دقیق تر و دسترسی عمومی به آن ها گسترده تر شده است.
- ازدواج یکی از رخدادهای مهم زندگی است که موفقیت در آن به عوامل متعددی مانند آمادگی روحی و بدنی طرفین و توافق و شناخت قابل قبول آن ها و خانواده ها بستگی دارد.
- بزرگترین مشکل دیابتی ها این است که خیلی از مردم و اطرافیان، دیابت را غول بزرگ میبینند زیرا هیچ گونه اطلاعاتی درباره آن ندارند و نمی دانند دیابتی ها چون تحت کنترل و مراقبت هستند طول عمرشان با افراد عادی جامعه که مراجعات پزشکی منظمی ندارند برابر یا حتی بیشتر از متوسط جامعه است.
- از نظر قانون در ازدواج فرد دیابتی به دلیل ابتلا به این بیماری برای زن و یا مرد هیچ گونه حق و حقوقی ایجاد نمی شود و فقط در خصوص فرد دیابتی که همسر وی دیابتی نباشد چنانچه همسر، قبل از ازدواج به این موضوع آگاهی نداشته باشد و بعد از ازدواج از آن اطلاع پیدا کند و فرد مبتلا به دیابت، بیماری خود را تا بعد از ازدواج از همسر و خانواده همسر مخفی نگه دارد برای طرف مقابل مطابق ماده 1130 قانون مدنی حق فسخ ایجاد می شود.
- عملکرد جوانان دیابتی در روابط جنسی تفاوتی با افراد غیر دیابتی ندارد. فرد دیابتی با کنترل خوب و دقیق قندخون هیچ گونه عوارض از نظر جنسی نخواهد داشت و بیشتر عوارض مربوط به افرادی است که کنترلی بر دیابت خود ندارند.