کربوهیدرات ها، پروتئینها و چربیها برای بیماران دیابتی
کربوهیدرات ها، پروتئینها و چربیها برای بیماران دیابتی
– کربوهیدرات:
میزان مطالعات صورت گرفته درباره مقدار ایدئال کربوهیدرات بیماران مبتلا به دیابت بسیار زیاد است، هرچند اندازه گیری میزان کربوهیدرات و بررسی واکنش گلوکز خون به کربوهیدرات رژیمی، در بهبود کنترل گلوکز بعد از وعده غذایی ناهار اهمیتی کلیدی دارد. مطالعه ای سیستماتیک نشان داد که مصرف کلی غلات با بهبود کنترل خون همراه نبود. مطالعه ای دیگر موفق به یافتن مزایایی بالقوه در مصرف کلی غلات در کاهش مرگ و میر و بیماریهای قلبی- عروقی شد.
همچون همه آمریکاییها، افراد دارای دیابت را باید تشویق کرد به اینکه کربوهیدرات اصلاح شده و شکرهای افزودنی را با غلات، سبزیجات، گیاهان، و میوه ها جایگزین کنند. مصرف نوشیدنیهای شیرین شده با شکر و محصولات غذایی «بدون چربی» یا «کم چرب» فرآوری شده با مقادیر بالایی غلات اصلاح شده و شکرهای افزودنی باید شدیداً منع گردد.
به افراد دارای دیابت نوع 1 و نوع2 که موقع صرف غذا انسولین مصرف میکنند باید به شدت آموزش داد که در جهت نیاز به همراه کردن مصرف انسولین با محدود کردن میزان کربوهیدرات. برای کسانی که برنامه غذایی شان با مصرف کربوهیدراتشان متغیر است، توصیه منظم به آنها برای کمک به اینکه روابط پیچیده میان جذب کربوهیدرات و نیاز به تزریق انسولین را درک کنند و اهمیتش را بفهمند. به علاوه، آموزش با توجه به رویکرد محاسبه کربوهیدرات نسبت به برنامه ریزی غذایی میتواند به آنها کمک کند در اصلاح موثر میزان مصرف انسولین از وعده ای به وعده دیگر و بهبود کنترل قند خون.
افرادی که در وعده های غذایی شان بیش از حد معمول پروتئین و چربی مصرف میکنند ممکن است نیاز پیدا کنند به تنظیم دوز انسولین در وعده های غذایی برای جبران گردش قند خونِ پس از ناهارِ به تعویق افتاده. برای افراد دارای یک جدول زمانبندی روزانه انسولین ثابت، برنامه غذایی باید بر یک الگوی مصرف کربوهیدرات تقریباً ثابت با توجه به هم زمان و هم مقدار و اندازه تمرکز کند. بعکس، یک رهیافت برنامه غذایی دیابتیِ ساده تر که بر کنترل نسبت و انتخابهای غذایی سالم متمرکز میشود میتواند برای برخی افراد مسن تر مناسب باشد،
آنهایی که دارای اختلال شناختی اند، و کسانی که دغدغه هایی راجع به خواندن و نوشتن و مهارتهای ریاضی دارند. روش بشقاب تعدیل شده (که تعداد فنجانها را میشمارد تا به سنجش نسبتها و تناسبها مکم کند) میتواند بدیل موثری باشد برای محاسبه کربوهیدرات برخی بیماران در بهبود وضع قند خون.
پروتئین:
هیچ شواهدی وجود ندارد مبنی بر اینکه تنظیم سطح روزمره مصرف پروتئین (نوعاً 5/1-1 کیلوگرم وزن بدن/روز یا 15-20درصد کل کالریها) میتواند به بهبود سلامت افراد بدون بیماری بیماری دیابت کلیوی کمک کند، و تحقیقات بیشماری صورت گرفته راجع به مقدار ایدئال پروتئین رژیمی برای بهینه کردن کنترل قند خون یا خطر .CVD بنابراین اهداف جذب پروتئین باید بر اساس الگوهای خوردن رایج نسبت به هر فرد مشخص گردد. برخی تحقیقات مدیریت موفقی یافته اند برای دیابت نوع 2 با برنامه غذایی ای شامل سطوح اندکی بالاتر پروتئین (20-30 درصد)، که می تواند در احساس سیری و اشباع افزایش یافته سهم داشته باشد.
برای افراد دارای دیابت کلیوی (با ادرار آلبومینی و/یا سرعت تصفیه کلیه)، پروتئین رژیمی باید در میزان مجازِ سفارش شده روزانه 8 دهم گرم به وزن بدن/روز حفظ شود. کاستن از میزان پروتئین رژیمی به زیرِ حدِ مجازِ توصیه شده در روز سفارش نمی شود زیرا میزان قند خون را تغییر نمی دهد، و نیز میزان خطر قلبی – عروقی را، یا سرعتی را که تصفیه¬ی کلیه مطابق با آن کاهش پیدا میکند.
در افراد دارای دیابت نوع 2، پروتئین مصرف شده می تواند واکنش انسولین به کربوهیدراتهای رژیمی را تقویت کند. بنابراین، منابعِ کربوهیدراتِ بالا در پروتئین نباید برای درمان یا پرهیز از کم شدن قند خون به کار روند.
چربی:
مقدار ایدئال چربی برای افراد دیابتی موضوع بحث و جدل بوده است. انجمن پزشکی یک توزیعِ تغذیه¬ایِ کلان قابل قبول را تعریف کرده برای چربی کلّی همه افراد بزرگسال (20-35 درصد). نوع چربی مورد مصرف بسیار مهمتر است از میزان کلی مصرف، وقتی به اهداف سوخت و ساز بدن و خطر CVD نگاه می کنیم.
آزمایشهای رندومی کنترل شده¬ی چندگانه ای که شامل بیماران دارای دیابت نوع 2 اند حاکی از این است که یک الگوی غذایی به سبک مدیترانه ای، که از نظر اسیدهای چرب غنی است، می تواند هم کنترل قند خون و هم چربی خون را بهبود بخشد. البته، به نظر نمی رسد مکمل ها تأثیر مشابهی داشته باشند. یک مطالعه سیستماتیک به این نتیجه رسید که مکمل های رژیمی ای با اسیدهای چرب 3 تایی، کنترل قند خون در بیماران دیابتی نوع 2 را بهتر نکرده است.
آزمایش های رندومی تحت کنترل همچنین از توصیه به مکمل های 3 تایی برای پرهیز اولیه یا ثانویه از CVD حمایت نمی کنند. افراد دیابتی را باید نصیحت کرد که از راهنماییهای عمومی برای جمعیتها پیروی کنند، از جهت جذبِ چربی اشباع شده¬ی مورد توصیه، کلسترول رژیمی، و چربی ترانس (چربی اسیدی). در مجموع باید از چربی های اسیدی پرهیز کرد.
منبع ترجمه: محمدزمان جمشیدی – خانه دیابت ایران – http://diabethome.com
منبع زبان اصلی: انجمن دیابت آمریکا، 2017، ص 36. DIABETES CARE 2017, 40, PP 34-36 (AMERICAN DIABETES ASSOCIATION http://DIABETES.ORG
کپی از مقاله ترجمه شده با ذکر منبع ترجمه مجاز می باشد.